Τα Κρυμμένα Αρχαιοελληνικά Χειρόγραφα Του Αγίου Όρους, Που Εδώ και Αιώνες Συντηρούν οι Μοναχοί Διαφυλάσσοντας την Πολιτιστική μας Κληρονομιά

Οριστική κατάρρευση των συκοφαντιών που εκπορεύονται από ξενοκίνητα κέντρα, με τον μανδύα της “αθείας” και του “δωδεκαθεισμού”

Αξίζει να διαβάσετε το παρακάτω απολύτως εμπεριστατωμένο άρθρο και να δείτε τα φωτογραφικά ντοκουμέντα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός πως ακόμα και περιοδικά των “δωδεκαθειστών”, όπως το “Ιχώρ”, παραδέχονται την διάσωση των αρχαίων ελληνικών κειμένων από τους μοναχούς, δημοσιεύοντας μάλιστα τις ανάλογες φωτογραφίες από δικό τους ρεπορτάζ στα Αγιορείτικα Μοναστήρια!

Τα κρυμμένα αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους. Ένας αρχαιοελληνικός θησαυρός κρυμμένος στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθωνος.

Ακόμη και στα σκοτεινά χρονιά του Μεσαίωνα, σε μία εποχή που κυριαρχούσε η αγραμματοσύνη, αγιορείτες μοναχοί έδιναν έμφαση στον γραπτό λόγο, θεωρώντας ότι συμβάλλει στην πνευματική αναβάθμιση των ανθρώπων. Γι’ αυτό και έγραφαν, αντέγραφαν και διαφύλατταν χιλιάδες χειρόγραφα, όχι μόνο θεολογικού ή λειτουργικού χαρακτήρα αλλά και «κοσμικών γνώσεων», οι όποιες κληροδοτήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς.

Τα χειρόγραφα αυτά, πέρα από το περιεχόμενο τους, ήταν και διακοσμημένα με καλλιγραφίες, πράγμα που τα καθιστούσε αληθινά μνημεία τέχνης. Παρά τις καταστροφές και τις αφαιμάξεις που υπέστησαν, οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω κρύβουν έναν πραγματικό θησαυρό αρχαιοελληνικών γνώσεων. Σήμερα, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους φυλάσσονται περίπου 20.000 πολύτιμα χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ειδικούς για να τα μελετήσουν…

Οι Πρώτοι Καλλιγράφοι - Μοναχοί του Άθωνος

Η χερσόνησος του Άθω, ιερό κέντρο από την αρχαιότητα, άρχισε να αναδύεται ως μοναστικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας προς τα τέλη του 10ου μ.Χ. αιώνα, όταν κατέφθασε εκεί κρυφά ο μοναχός Αθανάσιος, ο όποιος ίδρυσε στο νοτιοανατολικό άκρο της χερσονήσου τη μονή Μεγίστης Λαύρας (963 μ.Χ.). 

Ό Αθανάσιος, ο ιδρυτής του αγιορείτικου κοινοβιακού μοναχισμού, ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Τσιμισκή καθώς και διακεκριμένος καλλιγράφος και ταχυγράφος. Επέλεξε τη χερσόνησο του Άθω ως τόπο μοναστικής ζωής εξ αιτίας της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς της, της φυσικής προστασίας της από τις εχθρικές επιδρομές, του γεγονότος ότι ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη από ανθρώπους καθώς και εξ αιτίας της γεωγραφικής της εγγύτητας με τη συμβασιλεύουσα πόλη της αυτοκρατορίας, τη Θεσσαλονίκη.

Ιερομόναχος
Νικόδημος Λαυριώτης

Ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης ήταν ένας άνθρωπος ασκητικός, που όμως αγαπούσε υπερβολικά τα βιβλία. Όταν από την Κωνσταντινούπολη κατέφθασε στον Άθω, έφερε μαζί του και τα βιβλία του. Αυτή η αγάπη του για τα βιβλία τον οδήγησε να ιδρύσει στην νεοσύστατη ακόμη Μεγίστη Λαύρα ένα εργαστήριο αντιγραφής χειρογράφων (Scriptorium) και μια οργανωμένη βιβλιοθήκη. Όρισε μάλιστα υπεύθυνο για το εργαστήριο τον πρωτοκαλλιγράφο Ιωάννη και βιβλιοφύλακα τον μοναχό Μιχαήλ.

Το παράδειγμα του μιμήθηκαν και οι κτήτορες των άλλων μοναστηριών (Βατοπεδίου, 985 και Ιβήρων, 980 μ.Χ.), που φρόντισαν προσωπικά για την παραγωγή, την αντιγραφή και τη διαφύλαξη βιβλίων με περιεχόμενο όχι μόνον θεολογικό και λειτουργικό αλλά και «κοσμικών γνώσεων», δηλαδή φιλοσοφικό, ιατρικό, νομικό, μουσικό κι εκπαιδευτικό.

Πολλοί μοναχοί έμειναν γνωστοί και ως γραφείς χειρογράφων κωδίκων με πλούσια δράση και παραγωγή (Αθανάσιος ο Αθωνίτης, Ιωάννης Λαυριώτης, Ευθύμιος ο Ίβηρ, Διονύσιος Στουδίτης, Νείλος ο Μυροβλύτης, Ιωάννης ο Κουκουζέλης κ.ά.). Συνολικά μνημονεύονται πάνω από 40 επώνυμοι Βυζαντινοί καλλιγράφοι μοναχοί, που αντέγραψαν χειρόγραφα στις αγιορείτικες μονές.

Μοναστηριακές Βιβλιοθήκες και Scriptorium

Βιβλιοθήκη Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας

Το σίγουρο είναι πως οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν περιφρονούσαν τα βιβλία. Μόλις ιδρυόταν ένα μοναστήρι, μία από τις πρώτες ενέργειες των κτητόρων του ήταν η δημιουργία μιας βιβλιοθήκης, που αποσκοπούσε στην κάλυψη των πνευματικών αναγκών των μοναχών και πρωτίστως στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της μοναστικής αδελφότητας.


Ο ηγούμενος όριζε πάντα έναν βιβλιοθηκάριο, υπεύθυνο για τη διαφύλαξη και συντήρηση των χειρογράφων. μια βιβλιοθήκη άρχιζε πάντα την πορεία της μ’ έναν πυρήνα βιβλίων, που αφιέρωνε σε αυτήν ο ιδρυτής της. Ως χώρος για τη διαφύλαξη των πολύτιμων χειρογράφων επιλεγόταν κατά παράδοση το υπερώο, πάνω από τον εξωνάρθηκα του καθολικού (π.χ. στη Μονή Εσφιγμένου). Σε άλλες ωστόσο περιπτώσεις, όταν ο χώρος του υπερώου δεν επαρκούσε, χρησιμοποιούνταν και ορισμένα απομονωμένα και πυρασφαλή κτίσματα, όπως στην περίπτωση της Μεγίστης Λαύρας.

Προτού ωστόσο τα χειρόγραφα τοποθετηθούν στη βιβλιοθήκη, σημειώνονταν συνήθως πάνω τους η χαρακτηριστική κτητορική επιγραφή, που καταριόταν τον επίδοξο καταστροφέα τους: «Αὐτὴ ἡ βίβλος ὑπάρχει τῆς θείας καὶ ἱερᾶς μονῆς… καὶ ὅποιος τὴν ἀφαιρέσῃ νὰ ἔχει τὰς ἀρὰς τῶν τριακοσίων δέκα ὀκτώ…». Για προστατευτικούς πάλι λόγους γράφτηκαν ανά τους αιώνες πάνω στα ίδια βιβλία, απαγορευτικές φράσεις όπως: «Μηδεὶς τεμνέτω τὰ φύλλα..» ή «Μηδεὶς ἀποξενώσῃ τὴν Βίβλον ταύτην…».

Μια βιβλιοθήκη φιλοδοξούσε πάντα να περιλάβει όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις, όχι μόνον θεολογικού αλλά και κοσμικού περιεχομένου. Βασικές πηγές εμπλουτισμού μιας μοναστηριακής βιβλιοθήκης υπήρξαν η παραγωγή χειρογράφων στο ίδιο το μοναστήρι, ή αγορά και ή παραγγελία βιβλίων για την κάλυψη μιας συγκεκριμένης ανάγκης ή έλλειψης και βεβαίως οι μεγάλες και εντυπωσιακές δωρεές αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, πατριαρχών, αρχιερέων, μοναχών αλλά και ιδιωτών, που χάριζαν τις προσωπικές τους συλλογές (τον 16ο αιώνα ο καθηγητής της πατριαρχικής σχολής Θεοφάνης Ε. Νοταράς χάρισε όλα του τα βιβλία στην Ι.Μ. Ιβήρων).

Ο πατήρ Νικόδημος στην βιβλιοθήκη
της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας

Κατά κανόνα κάθε μοναστήρι κληρονομούσε και την προσωπική βιβλιοθήκη των μοναχών του. Ωστόσο αρκετά χειρόγραφα προέρχονταν από παραγγελίες. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο σημείωμα για ένα χειρόγραφο, που παραγγέλθηκε με έξοδα μιας μονής: «Τὸ παρὸν Ὡρολόγιον ἐγράφη παρὰ τοῦ οἰκτροῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ Κυρίλλου τοῦ Ναυπακτίου διὰ συνδρομῆς καὶ ἐξόδου τῆς σεβασμίας μονῆς…».

Στις περισσότερες μονές του Αγίου Όρους υπήρχαν λοιπόν συγκροτημένες συλλογές χειρογράφων και λειτουργούσαν βιβλιογραφικά εργαστήρια, όπου οι μοναχοί-γραφείς αντέγραφαν τα πρωτότυπα όχι αυθαίρετα αλλά βάσει αυστηρών κανόνων, που τους ακολουθούσαν πιστά. Τα ελληνικά χειρόγραφα γράφονταν μέχρι τον 9ο αιώνα σε μεγαλογράμματη γραφή, δηλαδή με κεφαλαία. Από τον 9ο αιώνα όμως και μετά επικρατεί σταδιακά η μικρογράμματη γραφή και όλα τα χειρόγραφα των προηγουμένων εποχών «μεταχαρακτηρίζονται» κατά τη διάρκεια της αντιγραφής τους.

Από την ίδρυση των πρώτων Scriptorium στις μονές υπήρχε μία σχετικά αξιόλογη παραγωγή χειρογράφων, ενώ η ακμή της βιβλιογραφικής δραστηριότητας εντοπίζεται τον 14ο και τον 15ο αιώνα. Η παραγωγή χειρογράφων συνεχίστηκε και μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας (άλλωστε το πρώτο τυπογραφείο στον ελλαδικό χώρο λειτούργησε το 1759 στη Μεγίστη Λαύρα), φθάνοντας στο σημείο να μιλάμε τον 17ο αιώνα για πραγματική άνθηση, με την εμφάνιση μιας ιδιότυπης μορφής γραφής, της «Ξηροποταμίνης γραφής», που είναι γνωστή και ως «αγιορείτικη».

Η Ταξινόμηση των Χειρογράφων

Ο πατήρ Νικόδημος στην βιβλιοθήκη
της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας

 Τα χειρόγραφα που βρίσκονται σήμερα στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους υπολογίζονται επίσημα στις 15.000 ή, σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς, ξεπερνούν τις 20.000. Αυτά μπορούν να ταξινομηθούν με κριτήρια μορφολογικά, γλωσσολογικά άλλα κυρίως με βάση το περιεχόμενο τους. 

Με βάση τη μορφή τους τα χειρόγραφα διακρίνονται σε ειλητάρια ή κοντάκια (ονομάζονται έτσι επειδή τυλίγονται γύρω από κοντό ξύλο) και σε κώδικες (βιβλία) διαφόρων σχημάτων. Πρέπει να σημειωθεί πως από τον 2ο και 3ο μ.Χ. αιώνα τα βιβλία με δεμένες σελίδες (κώδιξ, λατινικά codex) άρχισαν να αντικαθιστούν τον παραδοσιακό κύλινδρο από πάπυρο. Ήταν μία ανθεκτική και εύκολη στη χρήση γραφική ύλη, τόσο για το κείμενο όσο και για την εικονογράφηση τους.

Σύντομα οι κώδικες έγιναν η κυρίαρχη μορφή των χειρογράφων. Οι περισσότεροι κώδικες έχουν καλλιτεχνικές βιβλιοδεσίες και διακοσμημένα καλύμματα με βαρύτιμα επιθήματα, σκαλιστά μέταλλα και ημιπολύτιμους λίθους. Όσον άφορα στο βιβλιακό υλικό με το όποιο είναι κατασκευασμένα, διακρίνονται σε περγαμηνά (από δέρμα ζώου), χαρτώα και βομβύκινα (από βαμβάκι).

Από γλωσσική άποψη χωρίζονται σε ελληνικά (90% επί του συνόλου) και ξενόγλωσσα. Τα ξενόγλωσσα, που αποτελούν περίπου το ένα δέκατο, περιλαμβάνουν σλαβικά, λατινικά, ρουμάνικα και γεωργιανά χειρόγραφα και χρησιμοποιούνται από τους ξενόγλωσσους ορθόδοξους μοναχούς που παροικούν στο Άγιον Όρος κατά την τελευταία χιλιετία. Τα περισσότερα από αυτά δεν είναι παρά μεταφράσεις από τα ελληνικά θεολογικών και λειτουργικών κειμένων.

Τέλος, όσον αφορά στην αρχαιότητα τους, το αρχαιότερο χειρόγραφο του Αγίου Όρους είναι ένα περγαμηνό σπάραγμα λατινικής γραφής του 4ου μ.Χ. αιώνα και οκτώ φύλλα του Ευθαλιανού Κώδικα (6ος μ.Χ. αιώνας).

Τα Αρχαιοελληνικά Χειρόγραφα

Σχετικά με το περιεχόμενο τους τα αγιορείτικα χειρόγραφα διακρίνονται σε αυτά που διασώζουν κείμενα αρχαίων κλασσικών συγγραφέων ή γενικότερα κοσμικών γνώσεων, π.χ. αστρολογίας, βοτανικής, γεωγραφίας, ιατρικά, νομικά και σε εκείνα που διαλαμβάνουν κείμενα χριστιανικού και λειτουργικού περιεχομένου.

H Βοτανική του
Διοσκουρίδου

Το πολυτιμότερο απόκτημα της βιβλιοθήκης χειρογράφων της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας είναι η περίφημη «Βοτανική» του Διοσκουρίδου στη βιβλιοθήκη της Μονής, που μόλις είχε κτισθεί. Το βιβλίο αυτό αποτελεί όνειρο κάθε φαρμακοποιού, βοτανολόγου και δηλητηριογνώστη. Το χειρόγραφο είναι εικονογραφημένο με ανεξίτηλες μικρογραφίες, που μοιάζουν σαν να έγιναν πριν από μερικές εβδομάδες.

Δυστυχώς δεν διαθέτουμε έγκυρα στοιχεία για τον ακριβή αριθμό των αρχαιοελληνικών χειρογράφων που βρίσκονται σήμερα στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθω. Υπολογίζεται ότι πρέπει να σώζωνται γύρω στα 600 έργα κλασικών συγγραφέων. Ο αριθμός αυτός δεν πρέπει να θεωρείται μικρός, καθώς σ΄ αυτά ακριβώς τα χειρόγραφα εστιάζονταν πάντα οι Ευρωπαίοι «προσκυνητές», που έκλεβαν ή αγόραζαν τους κώδικες για να εμπλουτίσουν τις Δυτικές βιβλιοθήκες. Ωστόσο παρά τις σημαντικές κλοπές και αφαιμάξεις, στις βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους συνεχίζουν ως σήμερα να υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι αρχαιοελληνικοί κώδικες.

Πιο παλιός και πιο σημαντικός απ’ όλους είναι η περίφημη «Βοτανική» του Διοσκουρίδου (Ω75), ένας κώδικας ηλικίας 1.000 ετών, προσωπικό δώρο του Νικηφόρου Φωκά στον Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Το βιβλίο, που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας (ο υπογράφων είχε τη μοναδική και συγκινητική ευκαιρία να το ξεφυλλίσει προσωπικά…), θεωρείται ιδανικό για την παρασκευή φαρμάκων από βότανα. Η «Βοτανική» του Διοσκουρίδη περιέχει αρκετές πληροφορίες ιατρικής και φαρμακολογίας και πολυάριθμες μικρογραφίες, κυρίως ολοσέλιδες εικονογραφήσεις φυτών με αλφαβητική σειρά καθώς και εικόνες φιδιών, εντόμων, ζώων και πτηνών.

Άλλοι σημαντικοί αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς, χειρόγραφα των οποίων διασώζονται ακόμη στο Άγιο Όρος, είναι ο Επίκτητος, ο Ερμογένης και ο Ευκλείδης στη μονή Εσφιγμένου, ο Ευριπίδης, ο Αισχύλος, ο Θεόκριτος, ο Σοφοκλής και ο Πίνδαρος στην Ιβήρων. Από αυτά που ξεχωρίζουν είναι και το φημισμένο χειρόγραφο των γεωγράφων Πτολεμαίου και Στράβωνα (αριθμός 655, του 13ου αιώνα), που βρίσκεται στη Βατοπαιδίου.

Ράφια της βιβλιοθήκης
της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας

 Τα ράφια της βιβλιοθήκης χειρογράφων της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας λυγίζουν κάτω από το βάρος της αρχαίας γνώσης. Μέσα σε ειδικές θήκες, στις ράχες των οποίων αναφέρεται ο αριθμός καταλογογράφησης, ο αιώνας και ο συγγραφέας, βρίσκονται και αρκετά αρχαιοελληνικά χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ερευνητές για να τα μελετήσουν. Στο ράφι διακρίνουμε τέσσερα χειρόγραφα του Γαληνού (Ω 69, Ω 70, Ω 71, Ω 72), δύο Ιπποκράτους Αφορισμοί (Ω 68 και Ω 69) και τρία του Αέτιου Αμηδινού (Ω 63, Ω 64 και Ω 65

Εκτός από τη «Βοτανική» του Διοσκουρίδη στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας σώζονται δύο χειρόγραφα του Θουκυδίδη και οι «Βίοι Παράλληλοι» του Πλούταρχου. Επίσης στην τελευταία σώζονται το μοναδικό νομικό χειρόγραφο με τις Νεαρές των Κομνηνών (13ος αι. Θ65), ένα σπάνιο ιατρικό χειρόγραφο του Αέτιου Αμηδινού, προσωπικού ιατρού του Ιουστινιανού, καθώς και χειρόγραφα του Γαληνού. Όπως προαναφέραμε, ο αριθμός των χειρογράφων των κλασσικών συγγραφέων θα πρέπει να θεωρείται μεγάλος, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας πώς αυτά ακριβώς τα έργα ήταν ο κύριος στόχος των Ευρωπαίων «προσκυνητών» κατά τις αφαιμάξεις των μοναστηριακών βιβλιοθηκών.

Η Μεγαλύτερη Συλλογή Ελληνικών 

Χειρόγραφων στον Κόσμο

Μέρος της συλλογής χειρογράφων
της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας

 Σήμερα, όπως ήδη προαναφέραμε, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άγιου Όρους σώζονται 16.000-20.000 χειρόγραφα! Αυτή η ποσότητα θεωρείται ότι αποτελεί το 50% των ελληνόγλωσσων χειρογράφων που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο. Από αυτά πάνω από τα μισά βρίσκονται στις βιβλιοθήκες τριών μόνον μοναστηριών (Μεγίστη Λαύρα, Ιβήρων και Βατοπαιδίου). Ειδικότερα η βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων (2.242) στο Άγιο Όρος και την 3η παγκοσμίως ύστερα από εκείνη της Αγίας Αικατερίνης του Σινά (4.500 χειρόγραφα, εκ των οποίων το 75% είναι ελληνόγλωσσα) και του Βατικανού (3.500).

Στις 20 μονές του Άθω σώζεται το μοναδικό διαχρονικό σύνολο ελληνικών χειρογράφων όχι μόνον στον χώρο της ελληνικής επικράτειας αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Τα ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους συγκροτούν τη μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών χειρογράφων στον κόσμο, αφού ο αριθμός τους ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο των δύο μεγαλυτέρων συλλογών της Ευρώπης, του Βατικανού και της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού, που και οι δύο μαζί δεν υπερβαίνουν τις 10.000.

Διάσωση σε Μικροφίλμ και Συντήρηση των Χειρογράφων

Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας

Η μελέτη της ιστορίας των αγιορείτικων χειρογράφων δεν είναι εύκολη υπόθεση, εφ’ όσον ποτέ δεν υπήρξαν μεσαιωνικοί κατάλογοι βιβλιοθηκών, όπως στις περιπτώσεις των μεσαιωνικών μοναστηριών της Δύσης. Οι προσπάθειες για την καταγραφή και συστηματική μελέτη των χειρογράφων του Άθω ξεκίνησαν μόλις στα τέλη του 19ου αϊ. και συνεχίζονται.


Πρώτος ο Σπυρίδων Λάμπρου εξέδωσε έναν δίτομο κατάλογο κωδίκων των μονών του Όρους (πλην Βατοπαιδίου και Μεγίστης Λαύρας), που περιελάμβανε 6.619 χειρόγραφα. Στη συνέχεια, το 1925, ο καθηγητής Σωφρόνιος Ευστρατιάδης εξέδωσε στο Παρίσι έναν κατάλογο με τους κώδικες των μονών Βατοπαιδίου καϊ Μεγίστης Λαύρας. Πλήρης πάντως κατάλογος δεν υπάρχει ακόμη. Ωστόσο το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών (ΠΙΠΜ) της Ι.Μ. Βλατάδων (Θεσσαλονίκη) έχει αναλάβει τη κατάρτιση ενός λεπτομερούς καταλόγου, όπως επίσης και τη μικροφωτογράφιση όλων των χειρογράφων.


Έτσι το περιεχόμενο των χειρογράφων όχι μόνον θα διασωθεί, αλλά θα είναι εύκολη και η μελέτη τους από τους ειδικούς, που δεν χρειάζονται πλέον να επισκεφθούν τις μοναστηριακές βιβλιοθήκες για να τα μελετήσουν. Το ΠΙΜΠ, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι ένα Ιδιωτικό ίδρυμα, που συντηρείται με επιχορηγήσεις και δωρεές. Ανάμεσα στα άλλα διαθέτει ένα αρχείο μικροταινιών, ένα αρχείο διαφανειών (Slides) καθώς και ειδικές φωτοαναγνωριστικές συσκευές.

Η συντήρηση των αρχαίων χειρογράφων βασίζεται σ’ ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει την τοποθέτηση τους σε ειδικές θήκες για καλύτερη φύλαξη και μεταφορά, την αποκατάσταση των διαλυμένων εξώφυλλων και εσώφυλλων και την τοποθέτηση φαρμάκων ενάντια στα φθοροποιά μικρόβια. Τέλος, σε συνεργασία και με ξένα πανεπιστήμια, εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα συντήρησης και απολύμανσης των χειρογράφων από καταστροφικά μικρόβια.

Η προσφορά των χειρογράφων του Άγιου Όρους στην πολιτιστική εξέλιξη της Ευρώπης είναι ανεκτίμητη. Όπως άλλωστε λέει χαρακτηριστικά και ο βιβλιοθηκάριος της μονής Μεγίστης Λαύρας, Ιερομόναχος Νικόδημος: «Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, που ακριβώς θα βρισκόταν σήμερα ή ανθρωπότητα χωρίς τις αρχαίες γνώσεις, που διεσώθησαν με τα χειρόγραφα των Βυζαντινών μοναστηριών και Ιδιαίτερα του Άγιου Όρους. Κατά πάσα πιθανότητα η Αναγέννηση της Δύσης θ΄ αργούσε μερικούς αιώνες…».

Σημείωση: Όλες οι φωτογραφίες του άρθρου προέρχονται από το αρχείο του Γιώργου Στάμκου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ

1. Ομιλία του Ιερομόναχου Νικόδημου Λαυριώτη για τα χειρόγραφα του Αγίου Όρους (Αθήνα, Οκτώβριος 1994).

2. Ιερομόναχος Νικόδημος Λαυριώτης, «Τα Χειρόγραφα του Αγίου Όρους», περιοδικό ΑΝΤΙ, 1991.

3. Ευθύμιος Λίτσας, «Βιβλιοθήκες και Χειρόγραφα στο Άγιο Όρος», εφημ. Θεσσαλονίκη, 13.02.1993.

4. Κρίτων Χρυσοχοΐδης, «Άθως: Αρχεία και Βιβλιοθήκες», Καθημερινή, 05.07.1993.

5. Γιώργος Στάμκος, «Ανοίγοντας μία Κιβωτό Γνώσεων», Τρίτο Μάτι τευχ. 39, Σεπτέμβριος 1994.

6. Γιώργος Στάμκος, «Τα Χειρόγραφα του Αγίου Όρους: Μία Χιλιετής Κληρονομιά και ο Αγώνας για τη Διάσωση της», Επιστήμη & Τεχνολογία, τευχ. 16, Ιούλιος – Αύγουστος 1996.

7. Γιώργος Στάμκος, «Μυστική Ελλάδα», κεφ. Οι Βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους, Αρχέτυπο 1999.

8. Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 44, άρθρο «Τα κρυμμένα αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους, ένας αρχαιοελληνικός θησαυρός κρυμμένος στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Άθω, Γιώργος Στάμκος», σσ. 50 – 64.

Πηγή: hellas-orthodoxy.blogspot.com

Σημείωση του Στράτου:

Μια από τις αποδείξεις - απαντήσεις στους αδελφούς μας Έλληνες που πιστεύουν σε δοξασίες και φήμες και έχουν πέσει θύματα παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης των πραγματικών γεγονότων.

Η προσωπική μου μαρτυρία έρχεται να ενισχύσει αυτό το άρθρο, καθώς κάποτε πριν χρόνια, πριν παντρευτώ εργαζόμουν στην Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας βοηθώντας τους πατέρες όπου είχαν ανάγκη. Μια μέρα λοιπόν, ο πατήρ Νικόδημος ο οποίος εκείνο το έτος ήταν βιβλιοθηκάριος με κάλεσε στην βιβλιοθήκη για να τον βοηθήσω να τακτοποιήσουμε κάποια βιβλία --νεότερα, όχι κώδικες και χειρόγραφα--.

Μαζί μας ήταν και ο πατήρ Καλλίστρατος ο βοηθός βιβλιοθηκάριος και "καλογέρι" του πατρός Νικοδήμου. Όταν τελειώσαμε την εργασία μας, ο πατήρ Νικόδημος επειδή ήξερε ότι για να γεμίσω τις όποιες ελεύθερες ώρες μου διάβαζα διάφορα βιβλία από αυτά που υπήρχαν στο αρχονταρίκι και από τα αναγνώσματα της τράπεζας --τραπεζαρίας--, μου πρότεινε να μου δείξει τα αρχαία χειρόγραφα και τους κώδικες, οι οποίοι βέβαια φυλάσσονταν και φυλάσσονται σε ειδικό χώρο μέσα στην βιβλιοθήκη.

 - Να 'ναι ευλογημένο, απάντησα καθώς η παραμονή μου στο Άγιον Όρος με είχε συνηθήσει σ' αυτήν την αγιορείτικη υποτακτική απάντηση.

Και βέβαια, όταν πήγαμε στον χώρο με τα χειρόγραφα έμεινα άναυδος από τον μεγάλο αριθμό και τα διάφορα θέματα που κάλυπτουν αυτά. Είδα από κοντά και την Βοτανική του Διοσκουρίδη καθώς με ενδιέφερε κάπως παραπάνω από τα άλλα. Στην συνέχεια και αφού περάσαμε στην άλλη αίθουσα με τα καινούργια βιβλία μου δάνεισε κάποια πολύ ενδιαφέροντα για να έχω να διαβάζω. Αληθινή ευλογία!

Επίσης στην Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας βρίσκεται το πρώτο χειροκίνητο τυπογραφικό μηχάνημα στην Ελλάδα και σε αυτό έχει τυπωθεί το πρώτο ελληνικό βιβλίο στην Ελλάδα. Προηγήθηκαν βέβαια εκτυπώσεις άλλων ελληνικών βιβλίων, αλλά στην Βενετία.

Εν κατακλείδι, οι μοναχοί --στο Άγιον Όρος και σε όλα τα ορθόδοξα μοναστήρια όχι μόνο δεν κατέστρεψαν αρχαία ελληνικά χειρόγραφα, αλλά αντιθέτως τα προστάτευσαν από την φθορά με τα λιγοστά μέσα που διέθεταν.

Άγιον Όρος ή όρος Άθως;

Η επιχειρούμενη αλλαγή του νοήματος μιας έννοιας.

Μοναστήριον - Χρηματιστήριον - Εργαστήριον

Τρεις λέξεις της γλώσσας μας, σύνθετες, ομοιοκατάληκτες. Ας τις αναλύσουμε λοιπόν.

Εργαστήριον σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται.

Χρηματιστήριον αντιστοίχως σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται με αντικείμενο τα χρήματα.

Μοναστήριον δε, σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται με αντικείμενο την "κατά μόνας" ζωήν, δηλαδή διαβιώνουν μοναχοί με πρώτο και κύριο έργο τους την κατά το δυνατόν ένωσή τους με τον Θεό. Εάν μεν εξετάσουμε τον χώρο του Μοναστηρίου, παρατηρούμε ότι είναι στημένος σε μακρινή και δύσβατη τοποθεσία με την ελάχιστη πρόσβαση, εγκατεστημένος κατόπιν Θείας εντολής (προς τους αναδόχους Αγίους) και εξοπλισμένος άρτια για την διεκπεραίωση του έργου.


Εάν δε εξετάσουμε τον χώρο του Εργαστηρίου, παρατηρούμε ότι είναι στημένος σε προσιτή τοποθεσία, με εύκολη πρόσβαση, εγκατεστημένος έτσι ώστε ο εξωτερικός περίγυρος να είναι φυλασσόμενος και να υπάρχουν προειδοποιητικές πινακίδες που απαγορεύουν την είσοδο εις τους μη έχοντας εργασίαν, διότι είναι χώρος εργασίας και οι εργαζόμενοι εντός αυτού πρέπει αναπόσπαστοι να εργάζονται.


Τέλος, εάν εξετάσουμε τον χώρο του Χρηματιστηρίου θα παρατηρήσουμε αντιστοίχως ότι είναι στημένος στο κέντρο της πόλης με άμεση και εύκολη πρόσβαση απ' όλες τις κατευθύνσεις, έχει εγκατεστημένο σύστημα ασφαλείας υψηλού επιπέδου και ελεγχόμενη είσοδο, διότι οι εργαζόμενοι εντός πρέπει να συνεχίσουν αναπόσπαστοι το έργο τους.


Τώρα αν υποθέσουμε ότι, κάποιος/α ή κάποιοι/ες παραβιάσουν την απαγορευτική πινακίδα του εργαστηρίου ή την ελεγχόμενη είσοδο του χρηματιστηρίου (τα οποία εξ'
ορισμού της έννοιας τους και δικαιωματικά λειτουργούν την ελεγχόμενη είσοδο) και εισέλθουν στον χώρο εργασίας, δημιουργείται αναταραχή σε όλο το σύστημα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μη παράγουν έργο αλλά να ασχολούνται με διαφορετικά θέματα, παράγοντας χαλάρωση και εγκατάλειψη του έργου τους.

Παρατηρώντας όμως τα Μοναστήρια και το έργο που παράγουν, θα ανακαλύψουμε ότι οι απαγορευτικές πινακίδες πρόσβασης των εργαστηρίων και τα υψηλού επιπέδου συστήματα ασφαλείας των χρηματιστηρίων, συνοψίζονται εδώ απλώς στο "Άβατον" (καθότι τα Μοναστήρια είναι άρτια εξοπλισμένα από την Θεία Πρόνοια), το οποίο μόλις καταλυθεί, επιφέρει την μέγιστη χαλάρωση και άμεση εγκατάλειψη του πνευματικού έργου των μοναχών και την εργασία των πάρεργων.


Εδώ ακριβώς είναι που χάνουν το νόημά τους οι λέξεις και τα εργαστήρια γίνονται "εραστήρια" ή "αραχτήρια", τα χρηματιστήρια γίνονται "χωματιστήρια" που θάβουν και ξεθάβουν και τα Μοναστήρια γίνονται "διπλαστήρια" (όπως ακριβώς τα μοναστήρια - διπλαστήρια του "αγιωτάτου πάπα Ρώμης"), δηλαδή κοινώς όπως λέγαν και οι παππούδες μας "χάβρα των Ιουδαίων"!


Συμπερασματικά λοιπόν, ανάγεται ότι η παραβίαση, κατάλυση της ελεγχόμενης εισόδου και του άβατου συνιστά κατάφωρη παραβίαση των Νοηματικών Δικαιωμάτων των Λέξεων.

Γι' αυτό προτείνουμε στα αρμόδια όργανα της εξουσίας (βλ. κα Καραμάνου) παράλληλα των επιτροπών Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συστήσουν επιτροπές και για τα Νοηματικά Δικαιώματα των Λέξεων και να ασχοληθούν με την αποφυγή της παραβίασής αυτών.

***Σημείωση***
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2001 με αφορμή ένα άρθρο της κας  Άννας Καραμάνου Ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ που δημοσιεύθηκε την
30/05/2001 στην εφημερίδα "Τα Νέα". 

Το πνεύμα του κειμένου είναι χιουμοριστικό και δεν έχει σκοπό να αποδείξει τα αυταπόδεικτα, αλλά να υπενθυμίσει σε όλους μας και στην κα Καραμάνου ότι πολλές φορές διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλον.

Πειραιώς Σεραφείμ κατά της λέσχης Μπίλντεμπεργκ

Καθώς βαθαίνει η κρίση και η ύφεση συγκλονίζει την χώρα μας οι εκβιασμοί της Κυβέρνησης δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών αποδεικνύουν εναργέστατα την βασιμότητα της γνωστής δήλωσης του πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου του ΔΝΤ περί «προεκλογικών υπογείων διαδρομών» δια την οικονομική υποδούλωση και εξαθλίωση της χώρας με στοχοθεσία την απομείωση των οικονομικών της αξιών και μεγεθών και την αρπαγή του φυσικού της πλούτου και των βασικών υποδομών της σε εξευτελισμένες τιμές εφαρμόζοντας την γνωστή μέθοδο των αρπακτικών του διεθνιστικού συστήματος.

Ναυαρχίδα όλου αυτού του δολίου και αισχρού σχεδιασμού είναι η σατανοκίνητη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα του διαμονιώδους Σιωνιστικού τέρατος και η οποία είναι η συντονίστρια των διαφόρων μασονικών και ναζιστικής υφής οργανώσεων που στοχεύουν στην παγκόσμια ολιγαρχική και τυρρανική διακυβέρνηση.

Πρώτα μέλη της ναυαρχίδας υπήρξαν ο Πολωνοεβραίος Ρότζερ Ρέντιγκερ και ο ναζιστής πρίγκηπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, χρηματοδότες δε όλος ο «καλός» κόσμος Σιωνιστές και Ναζιστές Ρότζιλντ, Ροκφέλερ, Schiff, Kuhn, Loeb, Ουόλεμπεργκ κλπ.

Αυτή η οργάνωση ανέλαβε να δημιουργήσει όλα τα διεθνή όργανα που θα υπηρετούσαν δήθεν την παγκόσμια ειρήνη.

Για παράδειγμα τον Ο.Η.Ε. του οποίου το κτίριο κτίστηκε σε οικόπεδο των Ροκφέλερ. Ο μακροβιότερος Γραμματέας του ήταν ο διαβόητος Κουρτ Βαλτ Χάιμ, σκληρός ναζιστής με κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος. Καριέρα μεγάλη έκανε στον Οργανισμό ο επίσης διαβόητος Κόφι Ανάν, σύζυγος της ανεψιάς του Ουόλεμπεργκ, ενός από τους κύριους χρηματοδότες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Με πρόσχημα το «αντικομμουνιστικό άλλοθι» δημιούργησαν όλες τις οργανώσεις που ελέγχουν τον πλανήτη. Δημιούργησαν την Παγκόσμια Τράπεζα με πρώτο Πρόεδρο τον εβραίο Ευγένιο Μάγιερ, πατέρα της Κ. Γκράχαμ, η οποία είναι ηγετικό στέλεχος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Ο έλεγχος των Διεθνών Οργανισμών όπως του ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, του Διεθνούς Δικαστηρίου κλπ έδωσε την δυνατότητα του ελέγχου της παγκόσμιας μεταπολεμικής τάξης.

Μέσα από τους διαδρόμους του σιωνισμού, μέσα σε αυτή την «χρυσή μήτρα» παρήχθησαν όλα τα γνωστά σήμερα golden boys, άνθρωποι οι οποίοι εντασσόμενοι στο σύστημα ταξίδευαν εκ του ασφαλούς στις ύπατες θέσεις των ηγεσιών των Κρατών και των πολυεθνικών εταιριών.

Έτσι επιτέθηκαν σε όλον τον κόσμο ιδρύοντας διεθνείς ενώσεις με σκοπό την επιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Τα γνωστά ονόματα, Κίσινγκερ, Γούλφοβιτς, Όλμπράιτ, Περλ, Χάντιγκτον, Τσόμσκι και ένας στρατός των ΜΜΕ με επικεφαλής επιφανή στελέχη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, όπως την Κ. Γκράχαμ της Ουάσιγκτον Πόστ, έστησε ένα τεράστιο δίκτυο πλύσης εγκεφάλου, ένα παγκόσμιο δίκτυο παραπληροφόρησης και μια βιομηχανία παραγωγής προπαγανδιστικού υλικού.

Τα περίφημα δίκτυα CBS, ABC, NBC και CNN αποτελούν τους επικοινωνιακούς βραχίονες αυτού του συστήματος. Ο Σάμερ Ρέντστόουν (το γένος Ρόθστάϊν) έχει τον έλεγχο του CBS, στη Viacom, στο MTV (πρόεδρος ο Μπράϊαν Γκρέϊντεν) και ταυτοχρόνως ιδιοκτήτης της Black Entertainment Television. Πρόεδρος του CBS είναι ο Λέσλι Μούνβς, ο μεγάλος ανηψιός του Δαβίδ Μπεν Γκουριόν.

Ο Μίκαελ Άϊσνερ είναι ο κύριος ιδιοκτήτης της Disney Capitol Cities, που κατέχει το ABC. Ο Ντέϊβιντ Γουέστιν είναι πρόεδρος του ABC News.

Ο Λόϋντ Μπράουν είναι πρόεδρος του ABC Entertainment. Ο Νηλ Σαπίρο είναι πρόεδρος του NBC News.

Ο Τζέφρυ Ζούκερ είναι επικεφαλής του NBC Entertainment με τον Τζακ Μέγιερς δεξί του χέρι. Παρ’ ότι ο Ρούμπερτ Μέρντοχ του Fox δεν είναι Εβραίος, ο πρόεδρος της εταιρείας Μελ Καραμάζιν, ο Νο 2 Πήτερ Τσέρνιν και οι Γκάϊλ Μπέρμαν και Σάντυ Γκρούσοου είναι.

Ο Μέρντοχ έχει λάβει πολλά βραβεία από διάφορα εβραϊκά ιδρύματα. Ο Τζέϊμι Κέλνερ είναι πρόεδρος της Turner Broadcasting. Ο Γουόλτερ Άϊζάκσον είναι διευθυντής ειδήσεων στο CNN, όπου βρίσκονται επίσης οι Γουλφ Μπλίτζερ, Λάρυ Κιγκ, Πάουλα Ζαν και η κόρη του Τεντ Κόππελ, Αντρέα.

Ο Τζόρνταν Λεβίν είναι πρόεδρος της Warner Entertainment.

Ο Χάουαρντ Στίγκερ της Sony Corp. of America. Ο Ρόμπερτ Σίλερμαν είναι ιδρυτής της Clear Channel Communications. Ο Ιβάν Σέϊντενμπεργκ είναι πρόεδρος της Verizon Communications. Ο Τέντυ Σέμελ (πρώην συμπρόεδρος στη Warner) στη Yahoo.

Ο Μπάρυ Ντίλερ, πρώην ιδιοκτήτης της Universal Entertainmet, είναι πρόεδρος της USA Interactive. Ο Τζόελ Κλάϊν, πρόεδρος των επιχειρήσεων Bertelsmann στην Αμερική (το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα του κόσμου).

Τα ανάλογα αφορούν και τα μεγάλα έντυπα των Η.Π.Α. Ο Μορτ Ζούκερμαν, επικεφαλής του συμβουλίου προέδρων των Μειζόνων Εβραϊκών Οργανισμών των ΗΠΑ είναι ιδιοκτήτης των US News, World Report, NY Daily News.

Ο Άρθουρ Σούλτσμπεργκερ Τζ. εκδίδει τους New York Times, την Boston Globe, κ.α. Ο Μάρτυ Πέρετζ την New Republic και ο Γουίλιαν Κρίστολ την Weekly Standard. Ο Ντόναλντ Γκράχαμ Τζ. είναι πρόεδρος στο Newsweek και στην Washington Post. Ο Μάϊκλ Λεντίν του σκανδάλου Ιράν-Κόντρας, εκδίδει το National Review. Ο Ρον Ρόζενταλ και ο Φιλ Μπρονστάϊν διευθύνουν την SF Chronicle.

Ο Ντέιβιντ Σνάϊντερμαν κατέχει την Village Vioce και άλλα εβδομαδιαία «εναλλακτικά» έντυπα. Στο Χόλλυγουντ, που από εβραίους πήρε τη σημερινή μορφή του ως «πλυντήριο», δεσπόζουν ο Στήβεν Σπήλμπεργκ, ο Ντέϊβιντ Γκέφεν και ο Τζέφρυ Κράντζμπεργκ της Dreamworks, ο Άϊσνερ της Disney, ο Άμυ Πασκάλ πρόεδρος της Columbia και πολλοί άλλοι.

Ερευνώντας τους διευθύνοντες συμβούλους όλων αυτών των μηχανισμών και του παγκόσμιου μηχανισμού παραγωγής και διασποράς προπαγάνδας της νέας τάξης, βλέπομε πως έστησαν ένα παγκόσμιο μηχανισμό ο οποίος αποφασίζει ποιός θα γίνει διάσημος, ποιός θα αναλάβει την ηγεσία ενός λαού η μιας πολυεθνικής εταιρείας και ποιοί θα γίνουν image mekers της ελεγχόμενης παραπληροφόρησης του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου σε όλη τη γη.

Γνωστά τα ονόματα του Χάϊμ Σαμπάν, του Ρ. Μέρντοχ, του Ρ. Λώντερ, του Κόνραντ Μπλακ, του Ντε Μπενεντέτι.

Με επικεφαλής την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπό τον σιωνιστή Γκρίνπαν και με εκτελεστικά όργανα την Παγκόσμια Τράπεζα με επικεφαλής το σιωνιστή Γούλφενσον και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με επικεφαλής τον σιωνιστή Τρισέ και την περίφημη Ντόϊτσε Μπανκ της κας Μέρκελ με επικεφαλής τον σιωνιστή Άκερμαν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα.

Την επίθεση ξεκίνησε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, (ομήρου του σιωνιστικού τέρατος), με στόχο το σύνολο των κρατών της γης και με κεφάλαια, αυτά της Λέσχης Μπίλντεμνπεργ. Με την μείωση των επιτοκίων στόχος τους έγινε να «πλημμυρίσουν» την Δύση με φθηνό χρήμα, ώστε να καταστρέψουν το βιομηχανικό της κεφάλαιο. Γιγαντώθηκαν αφύσικα με τον «αέρα» των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ και μετά βγήκαν στον πλανήτη να σαρώσουν τα πάντα.

Έριξαν χρήμα στην αγορά με τρόπο που να καταστρέφει το κεφάλαιο. Χρηματοδότησαν το εμπόριο και αυτό εξουθένωσε την παραγωγή. Ντοϊτσε Μπανκ, Γκόλντμαν Σαξ και άλλος υπό τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας σάρωσαν τα πάντα.

Ο «βομβαρδισμός» της Ευρώπης ήταν πλήρης και ισοπεδωτικός. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το σύνολο της παραγωγής της Δύσης μεταφέρθηκε στην Κίνα, η Δύση έμεινε παντελώς άνεργη.

Η αυτοκρατορία της Μπίλντεμπεργκ υψώνεται πάνω σε νεκρά κουφάρια εργοστασίων.

Για να μην αντιδρούν οι λαοί σε αυτή την καταστροφή χρησιμοποιήθηκαν χρήματα ώστε να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας νέας πρωτοφανούς και «μυστηριώδους» οικονομίας, η οποία δημιουργεί ανάπτυξη και ευημερία χωρίς παραγωγή.

Μιας νέας οικονομίας, η οποία δημιουργεί χρήμα από το χρήμα. Μιας νέας οικονομίας η οποία συντηρεί κάποιον χωρίς να είναι απαραίτητο αυτός να εργάζεται.

Όλες αυτές οι «ψευδιασθήσεις» δημιουργήθηκαν από το φθηνό χρήμα και τον υπερδανεισμό, είτε αυτός αφορούσε τα μη παραγωγικά κράτη, είτε τα «άνεργα» νοικοκυριά.

Τα δάνεια είχαν περάσει και στον απλό κόσμο και γι’ αυτό οι λαοί δεν αντιδρούν την στιγμή της καταστροφής. Οι σιωνιστές στην πραγματικότητα εξαγόρασαν την απάθειά τους, τους νάρκωσαν προκειμένου να μην αντιδράσουν.

Την ίδια ώρα που η Δύση ισοπεδωνόταν με αυτόν τον περίεργο βομβαρδισμό χρήματος στον λεγόμενο υπανάπτυκτο κόσμο ο Γούλφενσον της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Τράπεζας που σύμφωνα με τον πρ. αντιπρόεδρό της Τζόζεφ Στίγκλιτς όχι μόνο δεν βοηθούσε τα κράτη να ξεφύγουν από τις κρίσεις αλλά αντίθετα δημιουργούσε τις κρίσεις με «φθηνό»χρήμα, ωδήγησε σε εγκληματικό υπερδανεισμό και εν τέλει στην ομηρεία του.

Τα χρήματα δόθηκαν χωρίς κανένα αναπτυξιακό στόχο και μετατράπηκαν σε διαφθορά. Με τα χρήματα αυτά δεν χτίστηκε ούτε ένα σχολείο, ούτε ένα εργοστάσιο, ούτε ένα νοσοκομείο.

Έγιναν βίλες, σκάφη αναψυχής, αμοιβές πόρνων, πολυτελή αυτοκίνητα διεφθαρμένων αξιωματούχων.

Σε κράτη θεόφτωχα ξεπηδούσαν μέσα σε μια νύχτα διεσεκατομμυριούχοι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι δένουν απόλυτα με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών σιωνιστών. Οι λαοί στην κυριολεξία λιμοκτονούν κάτω από τις συνθήκες κάλυψης του δανεισμού τους και ξεπουλούν σε εξευτελιστική τιμή ότι πολυτιμότερο διαθέτουν.

Ορυχεία, πετρελαιοπηγές, φυτείες κλπ πήγαν μέσα σε λίγα χρόνια στα χέρια των πολυεθνικών. Ο ανεπτυγμένος κόσμος δεν αντιδρά γιατί απλούστατα οι εγκληματίες έχουν εξασφαλίσει την σιωπή του, ελέγχοντας την ενέργεια και μέσω αυτής την τεχνολογία.

Οι 7 αδελφές των πετρελαίων γνωρίζουν το παιγχνίδι του εκβιασμού κάθε φορά που η ανθρωπότης αντιδρά στα εγκλήματα του συστήματος.

Από την στιγμή που με τον υπερδανεισμό έδεσαν το σύνολο των κρατών του πλανήτη στο άρμα τους, στόχος τους έγιναν οι ίδιοι οι λαοί των πιο ανεπτυγμένων κρατών.

«Σκόρπισαν» χρήμα και πρέπει να το «μαζέψουν». Ελέγχοντας τα διεθνή όργανα και τις κυβερνήσεις των διεφθαρμένων, τις οποίες επέβαλαν με την πλύση εγκεφάλου των εγκαθέτων ΜΜΕ έσπασαν τα προστατευτικά φράγματα των εθνικών οικονομιών.

Ο,τι νόμο θέλουν μπορούν να τον περάσουν με ένα άρθρο μέσα σε μία νύχτα και όποιος αντιδρά φεύγει από τη «μέση». Μόνοι τους αποφάσισαν, νομοθέτησαν και εκτέλεσαν το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα όλων των εποχών.

Έβαλαν τους λαούς στα Χρηματιστήρια και τους λεηλάτησαν εκ του ασφαλούς. Αυτοί αποφάσισαν να γίνεται το χρηματιστηριακό παιγχνίδι με «αέρα». Γνωστή η δράση την σιωνιστών Μπάφετ και Σόρος, Μπλάκφάϊντ της Γκόλντμαν Σαξ, Φουλντ της Λέμαν Μπρόδερς, Schwab της ομώνυμης εταιρείας κλπ.

Λεηλάτησαν το ένα χρηματιστήριο μετά το άλλο, τον έναν λαό μετά τον άλλο και με τις επενδυτικές τους τράπεζες «μόλυναν» την χρηματοοικονομική αγορά με «τοξικά» ομόλογα με στόχο να λεηλατήσουν και τους «κουμαπράδες»των λαών.

Τα χρήματα που δεν βρίσκονταν στην αγορά αλλά στα Ταμεία των μεγάλων ΔΕΚΟ και των ασφαλιστικών οργανισμών.

Η δύναμη τεραστίων δημοσίων επιχειρήσεων και ο πλούτος μιας ολόκληρης γενιάς εργαζομένων έγιναν «τοξικά»χαρτιά άνευ αξίας και έτσι επαναλαμβάνουν τώρα στις κατεστραμένες χώρες της Δύσεως την ίδια μέθοδο με τις υπανάπτυκτες, τις οδήγησαν στον υπερδανεισμό για να αρπάξουν αυτά που οι λαοί θεωρούν «ιερά και όσια» και τα οποία ήταν αδιαπραγμάτευτα.

Έχοντας υπό την απόλυτη εξουσία τους τις διεφθαρμένες ηγεσίες είναι εύκολο να το καταφέρουν.

Με τα χρήματα που άρπαξαν από τα χρηματιστήρια αγοράζουν πάμφθηνα τις δημόσιες επιχειρήσεις μέσω τοπικών εγκαθέτων που έχει εκπαιδεύσει η μασονική γάγραινα και έχει αχρειώσει το σαρκολατρικό, ηδυπαθές και υλιστικό και ουσιαστικά αθεϊστικό ιδεολόγημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της παγκόσμιας εωσφορικής και σατανιστικής θρησκείας.

Στόχος είναι βέβαια, όλος ο πλανήτης, όλα τα κοιτάσματα των μη ανανεωσίμων πόρων του πλανήτη, οι τηλεπικοινωνικές, ενεργειακές και υδρευτικές υποδομές. Το σύνολο των αμυντικών, υγιειονομικών, ασφαλιστικών και τραπεζικών συστημάτων.

Οι γεωργικές εκτάσεις, η τεχνολογία των βιομηχανικών κλάδων. Μέχρι και το οδικό δίκτυο έχουν βάλει ως στόχο απόκτησής του.

Πλήρης απόδειξη των ανωτέρω αποτελεί το γεγονός ότι το Αμερικανικό Κράτος που τους εξέθρεψε και τους ανέχθηκε είναι τόσο υπερχρεωμένο που μοιάζει περισσότερο με το Μπαγκλαντές παρά με δυτική δημοκρατία. Έντεκα τρισεκατομμύρια δολλάρια χρωστούν οι ΗΠΑ.

Τρία εκατομμύρια εξώσεις εκδόθηκαν τον τελευταίο χρόνο. Τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τα δημόσια συσσίτια. Πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί είναι επισήμως οι ανασφάλιστοι. Δεν υπάρχει λοιπόν η θρυλική Αμερικανική αυτοκρατορία αλλά αντιθέτως η οικονομική αυτοκρατορία των Σιωνιστών μελών της λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητος τα κράτη έχουν μια οικονομική ομοιογένεια, την ομοιογένεια της καταστροφής.

Ο,τι ανήκε στους λαούς σήμερα ανήκει στις πολυεθνικές του Σιωνισμού. Προδόθηκαν οι λαοί από τις δοτές ηγεσίες τους. Κεφάλαια και αγορές παραδόθηκαν στα αφεντικά των Μπίλντεμπεργκς. Αν δει κάποιος τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στην Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Βρετανία κλπ.

Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Μπλερ και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Βρετανικός λαός. Πρώτα η λέσχη «εκτίμησε» τα προσόντα του Σαρκοζί και κατόπιν τον «ανεκάλυψε» ο Γαλλικός λαός. Μέχρι και η πρώην «κομμουνίστρια» Μέρκελ μέσα από τους διαδρόμους της Λέσχης έφτασε στην θέση της Καγκελαρίας της Γερμανίας. Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης είναι επιλεγμένοι από την λέσχη. Όλοι τους διορισμένοι να υπηρετούν τα αφεντικά τους εις βάρος των λαών που τους ψηφίζουν.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα συλλογικά όργανα της Ε.Ε. Από το θλιβερό Μπαρόζο μέχρι τον Σολάνα, όλοι λειτουργούν με «ραβασάκια» της Λέσχης.

Όποιος αντιδρά δεν πάει απλά σπίτι του αλλά φυλακή για διαφθορά. Έχουν στήσει μια βιομηχανία παραγωγής μελλοντικών ηγετών με την δύναμη των μέσων διεθνούς προπαγάνδας, τα οποία διαθέτουν δημιούργησαν μια τρομερή βιτρίνα για κάποια πολύ συγκεκριμένα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.

Το περίφημο Ivy League περιλαμβάνει 8 από αυτά απρόσιτα για τους πολλούς, προσιτά για τους εκλεκτούς της Λέσχης και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι ελέγχονται πλήρως με προέδρους σιωνιστές Εβραίους. Στο Τάφτ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Bacow.

Στο Χάρβαρντ πρόεδρος είναι ο εβραίος Lawrence Summers, που διαδέχθηκε τον επίσης εβραίο Neil Redenstine. Στο Γέιλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Richard Levin. Στο Πρίνστον πρόεδρος είναι η εβραία Shirley Tilghman, που διαδέχθηκε τον εβραίο Harvey Shapiro.

Στο Κορνέλ πρόεδρος είναι ο εβραίος Jeffrey Lehman. Στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας πρόεδρος είναι η εβραία Judith Robin. Εκεί κατασκευάζονται οι δοσίλογοι της Νέας Τάξης και οι ηγέτες της Νέας Εποχής. Δεν φορούν πλέον κουκούλες, ούτε κρύβονται όπως οι προκάτοχοί τους.

Σήμερα φορούν πανάκριβα ρούχα και τα πρόσωπά τους προβάλονται στα περιοδικά των αφεντικών τους. Σήμερα θεωρείται must να μιλούν μεταξύ τους in english, στην γλώσσα των αφεντικών.

Να λοιπόν, γιατί συγχαίρω από τα βάθη της ψυχής μου το κίνημα «αγανακτισμένων», να γιατί σπεύδω να ασπασθώ μετ’ ευλαβείας τον μαΐστορα του τόπου και του τρόπου μας κυρ Μίκη Θεοδωράκη και τους πανεπιστημιακούς μου δασκάλους Γ. Κασιμάτη και Αιδεσιμ. Κωνσταντίνο Μπέη που υψώνουν άφοβα το λάβαρο της αντίστασης στην άθλια σιωνιστική καταιγίδα και που χρεωστούν στην ιστορία τους να κατονομάσουν και να καταδείξουν όλους τους ανωτέρω στυγνούς εγκληματίες της γης.

Τελειώνοντας, από το ταπεινό μου μετερίζι του ελαχίστου διακόνου του ευχαριστιακού σώματος της Εκκλησίας με στεντόρια φωνή διασαλπίζω στο ευλογημένο μου ποίμνιο τους μακαρίους λόγους της οριακής Αποκαλύψεως «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι.

Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ’ εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού, εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (22:12-13)

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Αναδημοσιεύεται κατόπιν προτροπής του φίλιου ιστολoγίου Ramnousia  http://www.ramnousia.com/2011/06/blog-post_5281.html

Τριάς Αγία δόξα Σοι

Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, 

σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, 

Τριάς Αγία δόξα Σοι.

Επίκαιρη όσο πάντοτε αυτή η ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό!... 

Πολύ περισσότερο, στις ημέρες μας που γίνεται ορατό πλέον, το αποτέλεσμα της έλλειψης Αυτής Της Υψηλής Προστασίας.  

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς!

Χριστός Ανέστη!

Χριστός Ανέστη!

Καλό Πάσχα!

Ι. Μ. Παντοκράτορος - Ι. Μ. Σταυρονικήτα - Ι. Μ. Ιβήρων

Ι. Μ. Παντοκράτορος

Πιο κάτω είναι η διασταύρωση για την Ι. Μ. Παντοκράτορος, ένα μοναστήρι που βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό ύψωμα κοντά στην βορειοανατολική παραλία του Αγίου Όρους. Σ' αυτό το μοναστήρι έμεινα μια ολόκληρη Πεντηκοστή βοηθώντας τους γέροντες στο Αρχονταρίκι.

Το Πάσχα το είχα περάσει στα Καυσοκαλύβια κοντά στον γέροντα Ανανία, που ήταν τότε Δικαίος δηλαδή ο υπεύθυνος για τα κοινά της σκήτης. Τον βοηθούσα να συμμαζέψει τον χώρο γύρω από το Καθολικό και την Τράπεζα --τραπεζαρία-- της σκήτης ο οποίος ήταν γεμάτος από κάθε λογής οικοδομικά υλικά καθώς μόλις είχε τελειώσει η καινούργια τσιμεντένια σκεπή της Τράπεζας. Έπρεπε να είναι όλα καθαρά και συμμαζεμένα για την Ανάσταση και για το Πασχαλινό γεύμα.

Ι. Μ. Σταυρονικήτα

Από την ίδια διασταύρωση μπορεί κάποιος να πάει και στην Ι. Μ. Σταυρονικήτα, ένα άλλο μικρό μοναστήρι κοντά στην βορειοανατολική παραλία, αλλά πιστεύω σημαντικό για την αναγέννηση του Αγίου Όρους γιατί ήταν από τα πρώτα μοναστήρια που επανδρώθηκαν από νέους μοναχούς και επανήλθαν στο κοινοβιακό τρόπο από τον ιδιόρρυθμο.


Χτισμένο πάνω σε ένα τεράστιο βράχο όχι πολύ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κινδύνευε να καταποντιστεί λόγω του ότι ο βράχος είχε αρχίζει να σχίζεται σε κομμάτια και να υποχωρεί. Βέβαια έγιναν οι απαραίτητες εργασίες στερέωσης με τσιμεντοενέσεις και δέσιμο του βράχου και μπορείτε να καταλάβετε πόσα χρήματα χρειάστηκαν για να τελειώσουν οι εργασίες.

Αφήνοντας την διασταύρωση πίσω μας και κατηφορίζοντας προς το επίπεδο της θάλασσας πλησιάζουμε προς την Ι. Μ. Ιβήρων. Σ' αυτήν βρίσκεται ίσως η σημαντικότερη εικόνα της Παναγίας στο Άγιον Όρος (μαζί μ΄αυτήν του Άξιον Εστίν, αν και νομίζω ότι είναι λάθος να κατατάσσεις εικόνες κατά σειρά σπουδαιότητος) Η Παναγία η Πορταΐτισα.

Επόμενη:   Παναγία η Πορταΐτισα, Ι. Μ. Φιλοθέου, Ι. Μ. Καρακάλλου, Μυλοπόταμος, Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, Άγ. Αθανάσιος

Προηγούμενη:   Ιερόν Κελλίον Αγ. Νικολάου Μπουραζέρι - Ι. Κελλίον Αγ. Βαρβάρας

Όλες οι συνέχειες της Περιήγησης του Στράτου στο Άγιον Όρος

Πηγαίνετε στην σελίδα  Η Περιήγηση του Στράτου στο Άγιον Όρος
για τον αναλυτικό κατάλογο των σελίδων - συνέχειων