Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Χαρμολύπη

ΜΙΑ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΚΕΛΛΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ


Ο Αη Γιώργης με συμμάζεψε 
ο Φανερωμένος στο Ιερό Κελλί του
ως αιχμαλώτων ελευθερωτής που είναι 
και τρώω απ' το ψωμί του

Ναι, πράγματι, αιχμάλωτος ήμουνα
στου κόσμου τα καθημερνά
μα τώρα ελεύθερος διακονώ 
τον Γέροντα Ισαάκ

Με πίσσα τα δοκάρια στο υπόστεγο βάφω
λάσπη με την μπετονιέρα φτιάχνω, κτίζω
κι' όταν δεν κάθομαι καλά
ο Γέρων Ισαάκ με βάζει και σοβαντίζω

Ο Άγγελος, συνάδελφος και αυτός
του μεροκάματου πολεμιστής, 
παληός αλεξιπτωτιστής, καλός λιβανιστής 
ολημερίς λιβάνι φτιάνει
το μεροκάματο να βγάνει 
η οικογένεια ψωμί στο στόμα της να βάνει

Κι' ο Σάκης ο προσκυνητής
παληός ραδιοπειρατής
όλους με αγάπη μας βοηθάει
τον παληό του εαυτό για να ξεχνάει

Ας ξέρει όμως ο φίλος ο καλός
ότι όπως λέει κι' ο Θεός
όποιος ψάχνει βρίσκει
όποιος ζητάει παίρνει
και στον κρούοντα ανοιχθήσεται


Ο καλός μας κι' αγαθός Πατήρ Γεννάδιος
κατά τις δέκα το πρωί αέρινα, αθόρυβα
και μερικές φορές ακόμη και αόρατα,
καφέ, ψωμί και μέλι φέρνει
ε, το θέλει ο εργάτης το κολατσιό 
στην δουλειά για να τα καταφέρνει

Το μεσημέρι ο Πατήρ
μεσ' την κουζίνα μπαίνει
με κατσαρόλες πιάνεται
το φαγητό μας μαγειρεύει

Και μόλις η φασολάδα βράσει 
και όλα τα άλλα ετοιμάσει
άντε, ελάτε για φαγητό
έρχεται και μας φωνάζει

Τ' απόγευμα σαν ο ήλιος πέσει
και τελειώνει η εργασία
όλων μαζί τα βήματα 
τραβούν στην εκκλησία

Τ' Εσπερινού κι' Απόδειπνου
τα γράμματα διαβάζουμε
Παράκληση, Χαιρετισμούς
δειλά - δειλά τους ψάλλουμε

Ο Γέρων Ισαάκ μας οδηγεί σε σταθερή συμπόρευση
μέχρι να βάλουμε μετάνοια πριν την απόλυση
και να τα σβήσει, όλα της ημέρας τα κακούδια
η ευλογημένη η συγχώρεση

Κι' έτσι περνάει η μέρα μου
και πάω και ΄γω για ύπνο
με συντροφιά της Εκκλησίας του Πειραιά το ράδιο
ως να 'ρθεί η ώρα για τον ξύπνιο


Μα, ο άτιμός μου εγωισμός
η περηφάνεια μου η μεγάλη
με έσμπρωξαν το Σάββατο
δουλειά να ψάξω να βρω άλλη

Δήθεν ο Γέροντας μου φταίει
που τίποτε σωστά δε λέει
δήθεν δεν εξηγεί καλά τις εργασίες
οϊμέ, προφάσεις εν αμαρτίαις

Κι' έτσι Δευτέρα το  πρωί 
τα μπογαλάκια παίρνω
από Καρυές, με κρύα ψυχή
στην Δάφνη κατεβαίνω

Μα ακόμα δεν νικήθηκα
κι' ας έχασα κι' αυτήν την μάχη
ο πόλεμος συνεχίζεται
Πίστη, Αγάπη και Ελπίδα αδέρφια μου
ο καθένας πρέπει νά 'χει

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Παναγία η Πορταΐτισα, Ι. Μ. Φιλοθέου, Ι. Μ. Καρακάλλου, Μυλοπόταμος, Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, Άγ. Αθανάσιος


Παναγία η Πορταΐτισα


Η ιστορία για το πως βρέθηκε να επιπλέει όρθια πάνω στο νερό, αγγίζει τα όρια του μύθου για όσους δεν τα πιστεύουν αυτά. Η παράδοση αναφέρει ότι εμφανίστηκε στην μέση της θάλασσας μπροστά από το μοναστήρι και οι μοναχοί δεν μπορούσαν να πλησιάσουν για να την πάρουν.

Και μόνο κάποιος ευσεβής γέροντας Γαβριήλ ο οποίος ασκήτευε σε ένα κελί ψηλά στην πλαγιά πάνω από την Μονή, έλαβε σχετική πληροφορία να πάει περπατώντας πάνω στο νερό και να παραλάβει την εικόνα. 


Η θέση στην οποία βρίσκεται τώρα στην πόρτα της Μονής, --εξ' ου και Παναγία η Πορταΐτισα-- επίσης καθορίστηκε θαυματουργικά. Και συνεχίζει η παράδοση με μια προφητεία:

- Η Παναγία η Πορταΐτισα μια μέρα θα φύγει θαυματουργικά από το Άγιον Όρος όπως και ήρθε και τότε θα πρέπει οι μοναχοί παίρνοντας μόνο τα απαραίτητα να αναχωρήσουν και αυτοί από το Άγιον Όρος, γιατί θα καταποντιστεί όλη η χερσόνησος και μόνο 7 μ. θα εξέχουν από την επιφάνεια της θάλασσας.



Ι. Μ. Φιλοθέου


Περνώντας από την παραλία της Μονής συνεχίζουμε για την Ι. Μ. Φιλοθέου, την μονή μετανοίας του Άγ. Κοσμά του Αιτωλού, του Πατροκοσμά, του ισαπόστολου. Βέβαια δεν θα περάσουμε από την μονή ακριβώς, αλλά από τον αρσανά της, καθότι η μονή βρίσκεται σε αρκετό ύψος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο οποίο περίπου βρισκόμαστε εμείς.

Ι. Μ. Καρακάλλου


Μετά είναι ο αρσανάς της Ι. Μ. Καρακάλλου με τον πύργο να στέκεται περήφανος αν και πληγωμένος φρουρός. Συνεχίζουμε τον δρόμο μας διασχίζοντας την παρθένα φύση γύρω μας και καθώς έχουμε ανέβει κάπως πιο ψηλά από την θάλασσα, στα αριστερά μας βλέπουμε τον Μυλοπόταμο, που χάρις στον πάτερ - Επιφάνιο και την συνοδεία του ξαναζεί ένδοξες μέρες και τα αμπέλια του μας χαρίζουν εξαιρετικό κρασί.

Μυλοπόταμος


Ο Μυλοπόταμος ανήκει διοικητικά και πνευματικά στην Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, δηλαδή έχουμε εισέλθει στην περιοχή που ανήκει στην Λαύρα. Βέβαια, καθώς στην Λαύρα ανήκει περίπου το 1/5 της συνολικής έκτασης του Άγ. Όρους, τα κτήρια της μονής βρίσκονται στην άκρη της β/αν πλευράς και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

Άγιος Αθανάσιος


Ο Άγ. Αθανάσιος, ο ιδρυτής της μοναστικής πολιτείας του Άγίου Όρους, αφού κατόπιν θεϊκών επιβεβαιώσεων, έπεισε τους παλαιούς γερόντες --που ασκήτευαν στον Άθωνα και δεν έβλεπαν με καλό μάτι τα μεγάλα κτίσματα και για την τότε εποχή και για σήμερα-- για την αναγκαιότητα των κοινοβίων Μονών, θέλησε να θέσει όρια μεταξύ των Μονών της Λαύρας και της αδελφικής Ι. Μ. Ιβήρων.

Έτσι λοιπόν, συμφώνησε με τον ηγούμενο της Ι. Μ. Ιβήρων να ξεκινήσουν με τα πόδια μια προκαθορισμένη ώρα ο καθένας από το μοναστήρι του και να προχωρήσουν με κατεύθυνση προς το άλλο μοναστήρι και σε όποιο σημείο συναντηθούν, εκεί να είναι και τα όρια των δύο μονών.

Έτσι και έγινε. Ο Άγ. Αθανάσιος όμως σαν πιο νέος που ήταν και ψημένος από την δουλειά, είχε μεγαλύτερη αντοχή και περπατούσε πιο γρήγορα από τον ηλικιωμένο ηγούμενο της Ι. Μ. Ιβήρων. (Αν και πάντοτε είχε περασμένο στον λαιμό του, εν είδει άσκησης, ένα σιδερένιο σταυρό βάρους 3 κιλών, ο οποίος φυλάσσεται σήμερα μαζί με τα Ιερά Λείψανα των Αγίων στο Καθολικό της μονής.)

Έτσι λοιπόν αφού διέσχισε μια μεγάλη απόσταση κατάλαβε ότι αν περπατούσε και άλλο για να συναντήσει τον ηγούμενο της Ιβήρων, η περιοχή που θα έμενε για την Ιβήρων θα ήταν πολύ μικρή.

Γι' αυτό και σταμάτησε να προχωράει και κάθισε περιμένοντας να έρθει ο γέροντας ηγούμενος να τον συναντήσει.