Παναγία η Πορταΐτισα, Ι. Μ. Φιλοθέου, Ι. Μ. Καρακάλλου, Μυλοπόταμος, Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, Άγ. Αθανάσιος

Παναγία η Πορταΐτισα

Η ιστορία για το πως βρέθηκε να επιπλέει όρθια πάνω στο νερό, αγγίζει τα όρια του μύθου για όσους δεν τα πιστεύουν αυτά. Η παράδοση αναφέρει ότι εμφανίστηκε στην μέση της θάλασσας μπροστά από το μοναστήρι και οι μοναχοί δεν μπορούσαν να πλησιάσουν για να την πάρουν.

Και μόνο κάποιος ευσεβής γέροντας Γαβριήλ ο οποίος ασκήτευε σε ένα κελί ψηλά στην πλαγιά πάνω από την Μονή, έλαβε σχετική πληροφορία να πάει περπατώντας πάνω στο νερό και να παραλάβει την εικόνα. 


Η θέση στην οποία βρίσκεται τώρα στην πόρτα της Μονής, --εξ' ου και Παναγία η Πορταΐτισα-- επίσης καθορίστηκε θαυματουργικά. Και συνεχίζει η παράδοση με μια προφητεία:

- Η Παναγία η Πορταΐτισα μια μέρα θα φύγει θαυματουργικά από το Άγιον Όρος όπως και ήρθε και τότε θα πρέπει οι μοναχοί παίρνοντας μόνο τα απαραίτητα να αναχωρήσουν και αυτοί από το Άγιον Όρος, γιατί θα καταποντιστεί όλη η χερσόνησος και μόνο 7 μ. θα εξέχουν από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ι. Μ. Φιλοθέου

Περνώντας από την παραλία της Μονής συνεχίζουμε για την Ι. Μ. Φιλοθέου, την μονή μετανοίας του Άγ. Κοσμά του Αιτωλού, του Πατροκοσμά, του ισαπόστολου. Βέβαια δεν θα περάσουμε από την μονή ακριβώς, αλλά από τον αρσανά της, καθότι η μονή βρίσκεται σε αρκετό ύψος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο οποίο περίπου βρισκόμαστε εμείς.

Ι. Μ. Καρακάλλου

Μετά είναι ο αρσανάς της Ι. Μ. Καρακάλλου με τον πύργο να στέκεται περήφανος αν και πληγωμένος φρουρός. Συνεχίζουμε τον δρόμο μας διασχίζοντας την παρθένα φύση γύρω μας και καθώς έχουμε ανέβει κάπως πιο ψηλά από την θάλασσα, στα αριστερά μας βλέπουμε τον Μυλοπόταμο, που χάρις στον πάτερ - Επιφάνιο και την συνοδεία του ξαναζεί ένδοξες μέρες και τα αμπέλια του μας χαρίζουν εξαιρετικό κρασί.

Μυλοπόταμος

Ο Μυλοπόταμος ανήκει διοικητικά και πνευματικά στην Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, δηλαδή έχουμε εισέλθει στην περιοχή που ανήκει στην Λαύρα. Βέβαια, καθώς στην Λαύρα ανήκει περίπου το 1/5 της συνολικής έκτασης του Άγ. Όρους, τα κτήρια της μονής βρίσκονται στην άκρη της β/αν πλευράς και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

Άγιος Αθανάσιος

Ο Άγ. Αθανάσιος, ο ιδρυτής της μοναστικής πολιτείας του Άγίου Όρους, αφού κατόπιν θεϊκών επιβεβαιώσεων, έπεισε τους παλαιούς γερόντες --που ασκήτευαν στον Άθωνα και δεν έβλεπαν με καλό μάτι τα μεγάλα κτίσματα και για την τότε εποχή και για σήμερα-- για την αναγκαιότητα των κοινοβίων Μονών, θέλησε να θέσει όρια μεταξύ των Μονών της Λαύρας και της αδελφικής Ι. Μ. Ιβήρων.

Έτσι λοιπόν, συμφώνησε με τον ηγούμενο της Ι. Μ. Ιβήρων να ξεκινήσουν με τα πόδια μια προκαθορισμένη ώρα ο καθένας από το μοναστήρι του και να προχωρήσουν με κατεύθυνση προς το άλλο μοναστήρι και σε όποιο σημείο συναντηθούν, εκεί να είναι και τα όρια των δύο μονών.

Έτσι και έγινε. Ο Άγ. Αθανάσιος όμως σαν πιο νέος που ήταν και ψημένος από την δουλειά, είχε μεγαλύτερη αντοχή και περπατούσε πιο γρήγορα από τον ηλικιωμένο ηγούμενο της Ι. Μ. Ιβήρων. (Αν και πάντοτε είχε περασμένο στον λαιμό του, εν είδει άσκησης, ένα σιδερένιο σταυρό βάρους 3 κιλών, ο οποίος φυλάσσεται σήμερα μαζί με τα Ιερά Λείψανα των Αγίων στο Καθολικό της μονής.)

Έτσι λοιπόν αφού διέσχισε μια μεγάλη απόσταση κατάλαβε ότι αν περπατούσε και άλλο για να συναντήσει τον ηγούμενο της Ιβήρων, η περιοχή που θα έμενε για την Ιβήρων θα ήταν πολύ μικρή.

Γι' αυτό και σταμάτησε να προχωράει και κάθισε περιμένοντας να έρθει ο γέροντας ηγούμενος να τον συναντήσει.

   

Προηγούμενη:   Ι. Μ. Παντοκράτορος - Ι. Μ. Σταυρονικήτα - Ι. Μ. Ιβήρων