Άγιον Όρος ή όρος Άθως;

Η επιχειρούμενη αλλαγή του νοήματος μιας έννοιας.

Μοναστήριον - Χρηματιστήριον - Εργαστήριον

Τρεις λέξεις της γλώσσας μας, σύνθετες, ομοιοκατάληκτες. Ας τις αναλύσουμε λοιπόν.

Εργαστήριον σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται.

Χρηματιστήριον αντιστοίχως σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται με αντικείμενο τα χρήματα.

Μοναστήριον δε, σημαίνει χώρος στημένος, εγκατεστημένος και εξοπλισμένος, εντός του οποίου εργάζονται με αντικείμενο την "κατά μόνας" ζωήν, δηλαδή διαβιώνουν μοναχοί με πρώτο και κύριο έργο τους την κατά το δυνατόν ένωσή τους με τον Θεό. Εάν μεν εξετάσουμε τον χώρο του Μοναστηρίου, παρατηρούμε ότι είναι στημένος σε μακρινή και δύσβατη τοποθεσία με την ελάχιστη πρόσβαση, εγκατεστημένος κατόπιν Θείας εντολής (προς τους αναδόχους Αγίους) και εξοπλισμένος άρτια για την διεκπεραίωση του έργου.


Εάν δε εξετάσουμε τον χώρο του Εργαστηρίου, παρατηρούμε ότι είναι στημένος σε προσιτή τοποθεσία, με εύκολη πρόσβαση, εγκατεστημένος έτσι ώστε ο εξωτερικός περίγυρος να είναι φυλασσόμενος και να υπάρχουν προειδοποιητικές πινακίδες που απαγορεύουν την είσοδο εις τους μη έχοντας εργασίαν, διότι είναι χώρος εργασίας και οι εργαζόμενοι εντός αυτού πρέπει αναπόσπαστοι να εργάζονται.


Τέλος, εάν εξετάσουμε τον χώρο του Χρηματιστηρίου θα παρατηρήσουμε αντιστοίχως ότι είναι στημένος στο κέντρο της πόλης με άμεση και εύκολη πρόσβαση απ' όλες τις κατευθύνσεις, έχει εγκατεστημένο σύστημα ασφαλείας υψηλού επιπέδου και ελεγχόμενη είσοδο, διότι οι εργαζόμενοι εντός πρέπει να συνεχίσουν αναπόσπαστοι το έργο τους.


Τώρα αν υποθέσουμε ότι, κάποιος/α ή κάποιοι/ες παραβιάσουν την απαγορευτική πινακίδα του εργαστηρίου ή την ελεγχόμενη είσοδο του χρηματιστηρίου (τα οποία εξ'
ορισμού της έννοιας τους και δικαιωματικά λειτουργούν την ελεγχόμενη είσοδο) και εισέλθουν στον χώρο εργασίας, δημιουργείται αναταραχή σε όλο το σύστημα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μη παράγουν έργο αλλά να ασχολούνται με διαφορετικά θέματα, παράγοντας χαλάρωση και εγκατάλειψη του έργου τους.

Παρατηρώντας όμως τα Μοναστήρια και το έργο που παράγουν, θα ανακαλύψουμε ότι οι απαγορευτικές πινακίδες πρόσβασης των εργαστηρίων και τα υψηλού επιπέδου συστήματα ασφαλείας των χρηματιστηρίων, συνοψίζονται εδώ απλώς στο "Άβατον" (καθότι τα Μοναστήρια είναι άρτια εξοπλισμένα από την Θεία Πρόνοια), το οποίο μόλις καταλυθεί, επιφέρει την μέγιστη χαλάρωση και άμεση εγκατάλειψη του πνευματικού έργου των μοναχών και την εργασία των πάρεργων.


Εδώ ακριβώς είναι που χάνουν το νόημά τους οι λέξεις και τα εργαστήρια γίνονται "εραστήρια" ή "αραχτήρια", τα χρηματιστήρια γίνονται "χωματιστήρια" που θάβουν και ξεθάβουν και τα Μοναστήρια γίνονται "διπλαστήρια" (όπως ακριβώς τα μοναστήρια - διπλαστήρια του "αγιωτάτου πάπα Ρώμης"), δηλαδή κοινώς όπως λέγαν και οι παππούδες μας "χάβρα των Ιουδαίων"!


Συμπερασματικά λοιπόν, ανάγεται ότι η παραβίαση, κατάλυση της ελεγχόμενης εισόδου και του άβατου συνιστά κατάφωρη παραβίαση των Νοηματικών Δικαιωμάτων των Λέξεων.

Γι' αυτό προτείνουμε στα αρμόδια όργανα της εξουσίας (βλ. κα Καραμάνου) παράλληλα των επιτροπών Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ίσων Ευκαιριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συστήσουν επιτροπές και για τα Νοηματικά Δικαιώματα των Λέξεων και να ασχοληθούν με την αποφυγή της παραβίασής αυτών.

***Σημείωση***
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2001 με αφορμή ένα άρθρο της κας  Άννας Καραμάνου Ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ που δημοσιεύθηκε την
30/05/2001 στην εφημερίδα "Τα Νέα". 

Το πνεύμα του κειμένου είναι χιουμοριστικό και δεν έχει σκοπό να αποδείξει τα αυταπόδεικτα, αλλά να υπενθυμίσει σε όλους μας και στην κα Καραμάνου ότι πολλές φορές διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλον.