Καρυές
Ο παλιός πλακόστρωτος δρόμος που θυμόμουν έχει διαπλατυνθεί και τσιμεντοστρωθεί. Δεξιά του δρόμου έχει διανοιχθεί και περιφραχθεί μια αρκετά μεγάλη έκταση που χρησιμεύει για την στάθμευση και επισκευή των διαφόρων οχημάτων που εξυπηρετούν εδώ στο Άγιον Όρος.
Αριστερά λίγο
πιο κάτω, ακριβώς στην συμβολή του δρόμου
μας με αυτόν που κατηφορίζει από τις
Καρυές με κατεύθυνση βορειοδυτικά έχει
υψωθεί ένα καινούργιο διώροφο κτήριο
που ανήκει στην Ι. Μ. Δοχειαρίου.
Είναι στα τελειώματα και δύο – τρεις καλόγεροι στρώνουν πλάκες στον περιαύλιο χώρο του. Οι γνωστοί υποτακτικοί κοινοβιάτες Δοχειαρίτες πατέρες με τα φθαρμένα ζωστικά της δουλειάς και τις ασκητικές, δραστήριες μορφές.
Εργασία για καταπολέμηση και χαλιναγώγηση της σάρκας και διαρκής η ευχή του Κυρίου μας --Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με-- στον νου, για να γίνει συνήθεια. Γιατί ότι γίνεται συνήθεια στον άνθρωπο, αυτό ο άνθρωπος το εκτελεί πρόθυμα και χωρίς κόπο. Και προκειμένου να δώσουμε χώρο σε άλλες συνήθειες “μη ωφέλιμες”, καλύτερα να συνηθίσουμε στην “αέναην προσευχήν”, την συνεχή επίκληση της ευχής στο μυαλό μας.
Συγχαρητήρια στην Ι. Μ. Δοχειαρίου για το καλαίσθητο κτήριο που πρόσθεσε στις Καρυές, που αν δεν ξέρεις ότι είναι κτίσμα του 2009 θα νομίζεις ότι είναι κάποιο αριστοτεχνικά αναπαλαιωμένο. Βέβαια τα δεκαπέντε χρόνια που περάσανε από την προηγούμενη επίσκεψή μου στο Άγιον Όρος βάλανε το χεράκι τους (και άλλα πολλά εργατικά χέρια), ώστε οι Καρυές πλέον να γυαλίζουν εξωτερικά και να θυμίζουν αξιόλογους τουριστικούς προορισμούς.
Το λεωφορείο
μας σταματάει στην άκρη της πλατείας
και αποβιβαζόμαστε για να επιβιβαστούμε
σε κάποια άλλα μικρά λεωφορειάκια που
περιμένουν παρατεταγμένα δεξιά για
να μεταφέρουν τους προσκυνητές προς τα
διάφορα μοναστήρια.Αριστερά τα μαγαζάκια που πουλάνε σχεδόν τα πάντα, ανακαινισμένα και τακτοποιημένα και αυτά. Μια πηγή σε καλωσορίζει και σε προσκαλεί να πιεις από το καθαρό, δροσερό νερό της.
Αρκετή κίνηση, προσκυνητές, καλόγεροι, εργάτες, 'Ελληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Αλβανοί, οι μαθητές ενός Σέρβικου σχολείου, κάποιοι Ευρωπαίοι σίγουρα, αγροτικά διπλοκάμπινα και τζιπ κάθε είδους...
Η όλη εικόνα, μια εικαστική απόδοση ορθόδοξης συμπροσευχής μεταξύ χριστιανών διαφόρων εθνικοτήτων, με όλα τα καλά και τα άσχημα που δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι! Σίγουρα όμως έχω δει καλύτερες, πιο ήρεμες τέτοιες εικόνες στο παρελθόν!
Πρωτάτο - Άξιον Εστίν
Πιο κάτω αρχίζει ο δρόμος για το Πρωτάτο.
Το Πρωτάτο των Καρυών, δηλ. το καθολικό των Καρυών
που τιμάται στην Κοίμηση της Θεοτόκου,
είναι ο αρχαιότερος ναός του Αγίου
Όρους. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή
εικόνα "Άξιον εστίν".Αυτή η εικόνα βρισκόταν κατά τα τέλη του Ι' αιώνα σε ένα κελί κοντά στις Καρυές που σήμερα το λένε το “Άξιον εστίν”. Την μετέφεραν στο Πρωτάτο δε, λόγω ενός θαύματος που έγινε ενώ ο γέροντας του κελιού απουσίαζε σε μια αγρυπνία στο Πρωτάτο.
Ο υποτακτικός του, που έμεινε μόνος στο κελί, φιλοξένησε κάποιον άγνωστο περαστικό μοναχό. Μαζί οι δύο μοναχοί έψαλλαν την ακολουθία του όρθρου της Κυριακής. Όταν λοιπόν έφθασαν τους θεομητορικούς στίχους της θ' ωδής του κανόνα (Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον..."), ο υποτακτικός μπροστά στην εικόνα της Παναγίας έψαλλε "Την Τιμιωτέραν", το γνωστό αρχαίο αυτό ύμνο του Αγίου Κοσμά του Ποιητή.
Ο άγνωστος μοναχός όμως άρχισε τον ύμνο διαφορετικά, προσθέτοντας στην αρχή το άγνωστο προοίμιο “Άξιον εστίν ως αληθώς...”, το οποίο προκάλεσε μεγάλο θαυμασμό στον υποτακτικό ώστε αργότερα να το ζητήσει και γραπτώς, για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός.
Επειδή όμως δε βρέθηκε χαρτί και μελάνι μέσα στο κελί, ο άγνωστος εκείνος μοναχός που ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ, χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και είπε ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους ορθοδόξους και έγινε άφαντος.
Έτσι λοιπόν η εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος “Άξιον εστίν ως αληθώς...”, μεταφέρθηκε στο Πρωτάτο και καθιερώθηκε να γίνεται ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου