Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

«Αδιαλείπτως προσεύχεσθε»

Και να λες την ευχή ...


Δεν προλαβαίνω να χαιρετίσω την εικόνα, καθώς σε λίγο θα αναχωρήσει το λεωφορειάκι για την Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας όπου είναι ο προορισμός μου. Νοερά βέβαια, «προσκυνώ» όλα τα προσκυνήματα, έχουν δεν έχουν αυτά κάποια σχετική φήμη ή ιδιαίτερη «αξία», σύμφωνα με την ανθρώπινη κρίση.

Πιστεύω δε στα λόγια που είπε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός όταν ρωτήθηκε που να λατρεύεται ο Θεός, ότι από εδώ και πέρα (από την εποχή του Κυρίου μας και μετά δηλ.) ο Θεός λατρεύεται σε κάθε τόπο και κάθε μέρος και κάθε ώρα, (χωρίς βέβαια να θεωρώ ότι δεν χρειάζονται οι εκκλησίες, στις εκκλησίες πάμε για να «πάρουμε», όλες τις άλλες ώρες που πρέπει να προσευχόμαστε, προετοιμαζόμαστε για να πάμε στις εκκλησίες και να «πάρουμε»). Ο Απόστολος Παύλος δε, συμπλήρωσε το κάθε ώρα με το γνωστό «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε».

Και λέγοντας αυτά, θυμήθηκα έναν Γέροντα σε ένα κελί στην Κερασιά, ψηλά πάνω από την Ι. Σκήτη Αγίας Άννας. Θα είναι τώρα 25 χρόνια περίπου, που δούλευα σ' αυτόν τον Γέροντα αλλά ακόμη θυμάμαι τα λόγια του όταν την πρώτη μέρα που δούλεψα εκεί, αφού διαβάσαμε το Απόδειπνο και ήταν πλέον η ώρα να κοιμηθούμε εγώ θέλησα να πάω στο αποχωρητήριο.

Δεν είχα μάθει τα κατατόπια ακόμα και ρώτησα τον γέροντα να μου πει που είναι (ασφαλώς και ήταν έξω από το κελί). Ο γέροντας μου έδωσε ένα φακό, είχε νυχτώσει ήδη, βγήκαμε έξω και μου έδειξε ένα μικρό ξύλινο αποχωρητήριο λίγο πιο εκεί.

- Να σβήσεις τον φακό όταν μπεις μέσα, μου είπε, και όταν κάτσεις το κεφάλι ψηλά και να λες την ευχή!


Μου φάνηκε πολύ παράξενο που μου είπε να λέω την ευχή σε ένα τέτοιο μέρος αλλά δεν είπα τίποτε και έκανα υπακοή στα λόγια του. Ο διορατικός γέροντας κατάλαβε την έκπληξή μου και την άλλη μέρα στο διάλειμμα για φαγητό ανάμεσα στα άλλα μου είπε ότι ακόμη και τέτοιες στιγμές και σε τέτοια μέρη, όπως το σώμα ασχολείται με τα δικά του και το μυαλό πρέπει να ασχολείται με τα δικά του.

Έτσι και τον πειρασμό αποφεύγουμε και  αδιαλείπτως προσευχόμαστε. Δεν υπάρχει λοιπόν κάποια ιδιαίτερη στιγμή ή ιδιαίτερο μέρος που πρέπει να σταματάμε την προσευχή!


Η ώρα της αναχώρησης έφθασε και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορειάκι για την Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας. Η απόσταση από τις Καρυές είναι περίπου 40 χλμ. αλλά η διαδρομή θα διαρκέσει τουλάχιστον μια ώρα και ένα τέταρτο λόγω του κακοτράχαλου δρόμου.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου